Story: NL23-007

De geschiedenis van de toekomst

Word count: ~3300

Comments

Historiek:
De eerste versie van dit verhaal werd ingestuurd voor de Harland Prijs, maar het behaalde slechts een teleurstellende 161ste plaats.
Rekening houdend met de commentaren van de jury knipte ik 300 woorden weg van het oorspronkelijk meer dan 3600 woorden tellende verhaal.
Thema's:
Niet alle juryleden snapten de bedoeling van het verhaal. Ik hoop dat de nieuwe versie beter toont dat ik drie thema's met elkaar wilde verweven.
(1.) Tijdens het schrijven van het verhaal stelde ik me de vraag wie gelijk heeft in het debat over artificiële intelligentie: Elon Musk van X of Larry Page van Google. Als mens kan ik, net als Wout in het verhaal, geen antwoord geven op die vraag. Als auteur maakte ik een keuze die uit de proloog en epiloog af te leiden is.
(2.) Als ik zakenkranten lees, dan komt wat journalisten schrijven over bepaalde bedrijven vaak niet overeen met wat ik persoonlijk (en meestal uit eerste hand) over die bedrijven weet. Het middenstuk van het verhaal is opgevat als een interview waarbij afwisselend de 'openbare' versie en de 'verborgen' versie van de werkelijkheid verteld wordt.
(3.) Tot slot had ik als doelpubliek mensen voor ogen die de geschiedenis van de technologische vooruitgang van de laatste 30 jaar vanop de eerste rij meemaakten —of daar minstens interesse voor hebben. Ik besef dat niet iedereen alle verwijzingen zal herkennen. Bijvoorbeeld: dat het bedrijf in mijn verhaal 'a20e' genoemd wordt, is een verwijzing naar een gebruik uit de IT-sector. Zo staat i18n bijvoorbeeld voor het woord 'internationalization' omdat het begint met een i, eindigt met een n, en daartussen nog 18 letters zitten. Er zijn ook veel verwijzingen naar echt gebeurde feiten die niet door het grote publiek gekend zijn. (Eigenlijk is heel het middenstuk van het verhaal echt gebeurd, zij het niet letterlijk op die manier.)
Opmerkingen van de jury en wat ik ermee deed:
(1.) "De proloog met de Ganda in de hoofdrol maakt de lezer nieuwsgierig. Daarna echter gaat het verhaal op één cruciaal punt de mist in ... Je schrijft een krantenartikel, en geen verhaal." en "Het verhaal heeft een speculatief begin en einde, maar daartussen wordt een interview beschreven dat niet boeiend is om te volgen. De schrijfstijl is redelijk, maar de inleiding suggereert een compleet ander verhaal dan het is geworden." — Tja, het was een bewuste keuze om er een interview van te maken. Als je niet graag interviews leest, dan zal je dit verhaal inderdaad maar matig kunnen appreciëren. Dat het 'geschiedenis' middenstuk contrasteert met de 'toekomst' inleiding en het 'toekomst' slot was net de bedoeling.
(2.) "Ergens schrijf je dat Wout Wikipedia herkauwt, maar in zekere mate doe je dat zelf ook." — Klopt gedeeltelijk, in de zin dat ik eigenlijk een onvolledig Wikipedia-artikel corrigeerde. Ik heb het bewuste stuk ondertussen geschrapt omdat het inderdaad op herkauwen leek. Dit was goed opgemerkt.
(3.) "Een iets verrassender AI-probleem dan een AI die een foto racistisch interpreteert, was ook welkom geweest, omdat jouw idee al min of meer is ingehaald door de werkelijkheid. We hebben hier al voorbeelden van gezien met chatbots." — Inderdaad. Ik heb bestaande gebeurtenissen gefictionaliseerd. Als je het zo bekijkt, dan is het hele verhaal door de werkelijkheid ingehaald, want het was net de bedoeling een stukje geschiedenis te schrijven. De titel verwijst net naar het feit dat veel van wat vroeger als sciencefiction werd beschouwd, ondertussen werkelijkheid geworden is. Ik vond dit een nogal vreemde opmerking.
(4.) "Wout, de gevierde IT expert, wordt weer eens geinterviewd. De nadruk ligt vaak op dat er al talloze interviews zijn geweest. Het wordt echter niet duidelijk waarom nu opnieuw en waarom Wout heeft toegezegd als het hem zo weinig boeit." — Dit is een nuttige opmerking. Nu ik het verhaal herlees, merk ik het ook. Ik heb op basis van deze feedback een paar overbodige zinnen verwijderd.
(5.) "Leuk gedaan dat Wout zich tussendoor stukjes herinnerd (sic!) waardoor het verhaal meer body en diepgang krijgt." — Klopt! Het was de bedoeling het contrast te maken tussen wat kranten schrijven en wat werkelijk gebeurde.
(6.) "Ook een grappig fact-feitje met de hoge bazen van Google en X." — Inderdaad, dat fact-feitje had niet alleen een functie als grapje, maar het bevatte ook de centrale vraag van een hoofdthema van het verhaal.
(7.) "Wel mooi rond door de begin- en eindalinea." — Ja, het was de bedoeling dat zo duidelijk zou worden dat de vrees van Elon Musk zou uitkomen, en de voor Larry Page aanvaardbare mogelijkheid werkelijkheid zou worden.
(8.) "Het gekke is dat het prettig leest en als een dynamisch verhaal aanvoelt terwijl eigenlijk het een heel statisch gebeuren allemaal is. De angst van tegenwoordig voor de risico's van AI is goed door de auteur verwerkt." — Dit jurylid heeft het helemaal gesnapt, in tegenstelling tot het jurylid dat zich afvroeg "Wat wil de auteur de lezer vertellen?"
Conclusie:
Dankzij de opmerkingen van de jury is het verhaal korter en beter geworden. Ondertussen heb ik een fragment van het verhaal verder uitgewerkt als een scenario van een kortfilm en het was verleidelijk om dat nieuw materiaal in het verhaal te pompen. Ik heb de afweging moeten maken tussen 'Is wat er nu staat niet te beknopt?' versus 'Raakt het verhaal uit balans als ik meer uitweid?'
Ik heb uiteindelijk gekozen voor de beknoptheid van een krantenartikel. Zo blijf ik trouw aan mijn originele opzet, al weet ik dat een deel van het publiek afhaakt op een verhaal dat geschreven is in de stijl van een artikel in een zakenkrant.