2023-10-24
FilmFestGent 2023

FilmFestGent 2023 is voorbij gevlogen. Tijd voor een (chronologisch) overzichtje:

9 oktober

Anselm: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Ik had mijn bedenkingen toen ik een 3D-clip op mijn bril moest zetten, maar (1.) zo'n clip is veel praktischer dan een bril over een bril, en (2.) voor deze film was 3D een echte meerwaarde. Door de gebruikte techniek kreeg je als kijker een veel beter zicht op het werk van de Duitse kunstenaar Anselm Kiefer. Knap gedaan!

Past Lives: uitstekend

[imdb] [Letterboxd] In deze film wordt het onvertaalbare Koreaanse concept In-Yun (waarnaar de titel 'past lives' verwijst) perfect weergegeven. Nora en Jung Hae waren op school elkaars beste vriend en vriendin tot ze gescheiden werden door de emigratie van Nora en haar familie. Het zal heel lang duren vooraleer ze weer (online) contact met elkaar zullen opnemen, en nog langer voor ze elkaar nog eens in het echt ontmoeten. Ondertussen hebben ze allebei een eigen leven opgebouwd. Dit was voor mij een van de beste films van het festival.

May December: Meh

[imdb] [Letterboxd] Deze had ik evengoed niet kunnen zien. Er zaten goede elementen in (het kweken van vlinders) en de cast was uitstekend (Nathalie Portman en Julianne Moore), maar het geheel pakte niet. Als we verder in het festival gezeten hadden, dan had ik tijdens deze film wat proberen te slapen. Dat zou me misschien nog gelukt zijn ook, ware het niet van de vreemde muziek die te pas en te onpas luid op het publiek werd losgelaten.

Amal: uitstekend

[imdb] [Letterboxd] Geen film om vrolijk van te worden, maar dat betekent niet dat dit geen uitstekende film is. Wanneer een meisje gepest wordt omdat ze moslima is én (vermoedelijk) lesbisch, besluit een leerkracht Frans de gedichten van een nogal libertijnse zevende eeuwse Arabische dichter op het lesprogramma te zetten. Dat wordt haar niet in dank afgenomen. Vooral van de Koranleraar, wiens lessen achter gesloten deuren doorgaan, krijgt ze veel tegenwind. De situatie escaleert vlug. Dit is een essentiële film die midden in de actualiteit staat.

10 oktober

Fallen Leaves: goed

[imdb] [Letterboxd] Ik vind een film van Kaurismäki zelden slecht, maar ze lijken wel allemaal op elkaar: drank en depressie, een uitzichtloos liefdesverhaal... Goed gemaakt, hoor, en ook met een flinke scheut humor overgoten, maar kan het ook eens over iets anders gaan, Aki?

Perfect Days: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] De film komt traag op gang en lijkt het eerste kwartier een soort documentaire over een man die openbare toiletten in Tokyo poetst, maar gaandeweg ontspinnen zich een aantal mooie verhalen. De muziekkeuze is FANTASTISCH!

Dream Scenario: goed

[imdb] [Letterboxd] Driekwart van de film was zeer goed (lachen, gieren, brullen), maar vanaf het moment dat het product / bedrijf Norio geïntroduceerd wordt, begint het scenario te slabakken. Ik zou flink de schaar gezet hebben tussen de reclamespot van Norio en de (mooie) eindscène.

Zlata: ça va

[imdb] [Letterboxd] De beeldgrootte en speelduur doen denken aan iets dat voor tv gemaakt is. De inhoud lijkt dan weer een film geschikt voor de bioscoop. Het geheel voelt aan als een 'geacteerde documentaire' waarin de acteurs hun eigen leven spelen. Er zaten veel goede elementen in (zeker inhoudelijk), maar het eindresultaat kon me niet 100% overtuigen.

Holly: Meh

[imdb] [Letterboxd] Ik kan deze film niet anders omschrijven dan als een gemiste kans voor Fien Troch om een film te maken waarmee ze had kunnen doorbreken bij het grote publiek. Het uitgangspunt was veelbelovend, maar de uitwerking voldeed helaas niet aan de verwachtingen. Bepaalde dialogen waren tenenkrommend en het publiek bleef op het einde op zijn honger zitten. De Venetiaanse hype was niet meer dan dat: een hype.

11 oktober

Augure: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Een man van Congolese afkomst wil trouwen met zijn Belgische vriendin. Hij voelt zich verplicht zijn toekomstige bruid te gaan voorstellen aan zijn familie en een bruidschat te betalen, maar een warm welkom krijgt hij niet. Al van bij de eerste ontmoeting met zijn moeder, zussen en nichten wordt hij herinnerd aan het litteken op zijn gezicht: het merkteken van de duivel! Als hij dan ook nog eens een bloedneus krijgt op het moment dat hij een baby in zijn armen neemt, interpreteert iedereen dat als een poging om het kind te vervloeken. Doorheen de film leren we een cultuur kennen die gebaseerd is op een mix van geloof en Afrikaanse magie. Dit is de Belgische inzending voor de Oscars en hoewel de film misschien weinig kans maakt die te verzilveren, is het wel een terechte keuze. De film heeft me aangenaam verrast.

Dumb Money: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Ik heb een paar jaren geleden de hele hedge fund / GameStop / Robinhood affaire gevolgd en deze film gaf die heel accuraat weer. Zelfs voor leken —of misschien vooral voor leken— is dit een interessante film over 'het grote geld' als mooie aanvulling op Margin Call (2011) en The Big Short (2015).

Le temps d'aimer: goed

[imdb] [Letterboxd] Een heel klassiek opgebouwde Franse film die een groot publiek kan aanspreken, maar misschien niet zal blijven hangen. Madeleine is een vrouw die tijdens de tweede wereldoorlog zwanger raakte van een Duitse officier en daarom verstoten werd uit haar dorp. Ze werkt als dienster in een restaurant aan de Normandische kust waar ze een kamer deelt met haar zoontje. Daar leert ze François kennen en ontstaat er een ietwat vreemde relatie die uiteindelijk toch tot een huwelijk leidt waarin een aantal geheimen angstvallig voor de buitenwereld verborgen worden gehouden.

Conann: WTF?

[imdb] [Letterboxd] Goor, pseudo-Shakespeariaans, van de pot gerukt verhaal over de 'barbaarste der barbaren' Conann, die in verschillende tijdsvakken telkens als een andere vrouw reïncarneert.

The Breaking Ice: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Na een trouwfeest in het koude Yanji, een Chinees stadje dicht bij de Noord-Koreaanse grens, verliest Haofeng zijn telefoon. Die telefoon is noodzakelijk om (zelfs de kleinste) betalingen uit te voeren. Gelukkig krijgt hij hulp van Nana, die werkt als lokale gids. Haar vriend Xiao is verliefd op haar, maar die liefde blijft onbeantwoord. Het scenario stond nog niet vast toen de regisseur met de casting begon, maar eenmaal de keuze van de locatie gemaakt werd, kwam het verhaal vanzelf. Hoewel de grens met Noord-Korea potdicht zit, spreekt het gros van de inwoners van Yanji zowel Chinees als Koreaans. Ook als je op het straatbeeld let, ontwaar je winkels met opschriften in zowel Chinese als Koreaanse lettertekens, alsof de bevolking nooit een definitieve keuze heeft kunnen maken voor één taal. Ook het drietal Haofeng, Nana en Xiao lijkt met een identiteitscrisis te kampen die hen als mens verlamt. Ze trekken een aantal dagen met elkaar op en vatten het plan op om het 'Heaven Lake' op de berg Changbai te gaan bezoeken. Ondanks de koude omgeving die getoond wordt, is dit een film waarna je met een warm gevoel de zaal verlaat.

12 oktober

Astrakan: pff

[imdb] [Letterboxd] Deze portie gemengd van plattelandsdorpsdrama overgoten met een sterke saus van katholieke symbolen was geen spek voor mijn bek. De drijfveren van de personages zijn duidelijk genoeg, maar hun gedrag is niet altijd even consequent of geloofwaardig. Het bombastische einde met het 'Agnus Dei' vond ik al helemaal onverteerbaar.

Le ravissement: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Ik zag eerder dit jaar op een Amerikaanse zender de tv-film My Best Friend the Baby Snatcher. Dat was een draak van een film over twee vriendinnen waarvan de ene de baby van de andere ontvoerde. 'Le ravissement' komt (samengevat) op hetzelfde neer, maar is echt véél beter. Toch vreemd hoe je vertrekkend vanuit hetzelfde idee zowel een heel slechte als een heel goede film kunt maken.

Rapito: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Ik had helemaal niet door dat deze film twee uur en een kwartier duurde, zo goed was hij. Wel een wraakroepend verhaal van hoe pervers religie (en de bijhorende indoctrinatie) kan zijn —in dit geval het katholicisme van de tweede helft van de 19de eeuw in Bologna en Rome. Op een dag staat de arm der wet voor de deur van een joods gezin om er een van de zonen op te eisen. Het kind zou, zonder medeweten van de joodse ouders, gedoopt geweest zijn. Aangezien het katholieke doopsel niet ongedaan gemaakt kan worden en een katholiek kind niet kan opgroeien in een joods gezin, wordt het naar Rome ontvoerd waar het opgroeit als lid van de katholieke clerus. Echt aangrijpend en meeslepend.

Rock Hudson: All that Heaven Allowed: goed

[imdb] [Letterboxd] Zeer boeiende en knap gemaakte documentaire over het dubbelleven van de bekende acteur in heterorollen van wie niet mocht geweten worden dat hij gay was (of anders was zijn carrière om zeep). Ongewild zorgde hij er ook voor dat er eindelijk wat aandacht kwam voor de bestrijding van AIDS.

Copenhagen does not exist: pff

[imdb] [Letterboxd] De film begint mysterieus, maar kruipt zo traag vooruit dat de ontknoping mij na een half uur niets meer kon schelen. Toen de —misschien te expliciete en uiteindelijk weinig mysterieuze— ontknoping er uiteindelijk kwam, was de film nog niet gedaan. Soms kan een film van een uur en veertig minuten dubbel zo lang aanvoelen.

13 oktober

Smoke Sauna Sisterhood: ça va

[imdb] [Letterboxd] Een handvol vrouwen praten in een sauna over het leven en de liefde. Dat is een goed concept voor een kortfilm, maar 89 minuten is iets te lang om het boeiend te houden. Het was ook beter geweest de vrouwen een naam te geven zodat we als kijker meer betrokken raken bij hun verhalen. Ik vind het vreemd dat de film zo hoog scoort in de top 10 van de publieksprijs. Hij is niet slecht, maar zo goed nu ook weer niet.

Blackbird Blackbird Blackberry: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Dit was voor mij een van de leukste verrassingen van het festival. Etero is een vrouw die ergens in Georgië op haar eentje een winkeltje uitbaat. We leren haar kennen als een eenzame vrouw die op haar achtenveertigste nog altijd maagd is. Wanneer ze bij het plukken van braambessen bijna in een afgrond stort, ziet ze hoe haar leven had kunnen eindigen. Misschien is het tijd voor wat verandering in haar leven. Als kijker val je van de ene verrasing in de andere. Ik kan garanderen dat je na deze film de zaal verlaat met een smile van hier tot in Georgië.

How to Have Sex: ça va

[imdb] [Letterboxd] False advertising! De titel dekt de lading niet: de film gaat eerder over 'how not to have sex'. Alle gekheid op een stokje: ik ben meer dan dubbel zo oud als het doelpubliek van deze film. Ik zit meer in de leeftijdscategorie van een film zoals Suntan. Zowel in die film als in 'How to Have Sex' worden we ondergedompeld in een hedonistisch plaatsje ergens in Griekenland waar 'de jeugd' massaal naartoe trekt om te feesten en zich laveloos te zuipen. Hoofdpersonage Tara heeft nog een ander doel: zij wil eindelijk haar maagdelijkheid verliezen. Dan vond ik 'Suntan' beter, want daar probeert een man van middelbare leeftijd te doen alsof hij nog jong genoeg is om mee te fuiven met pubers.

Poor Things: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Het verhaal begint in Londen waar Godwin Baxter (Willem Dafoe) —vaak kortweg God genoemd— een hoogzwangere vrouw die zelfmoord pleegde weer tot leven wekt. Om de mentale problemen te vermijden die de vrouw tot zelfdoding dreven, verwisselt hij de hersenen van de moeder met die van het ongeboren kind. Bella Baxter (Emma Stone), zo doopt hij zijn creatie, heeft dus een volwassen lichaam, maar de geestelijke capaciteit van een baby. God stelt een van zijn studenten aan om de progressie van Bella in kaart te brengen. Ook seksueel ondergaat Bella een heuse ontdekkingstocht en de schimmige advocaat Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo) maakt daar handig misbruik van door haar uit het ouderlijk huis te laten ontsnappen voor een tocht waarin de rollen, tot schade en schande van de playboy, na verloop van tijd helemaal omgedraaid worden. 141 minuten oogstrelende fun. Geen moment verveling. De film heeft de zwier van ‘Moulin Rouge’, de esthetiek van een Wes Andersonfilm, de magie van ‘The Wizard of Oz’, kortom: alles om een ware kaskraker te worden.

Here: pff

[imdb] [Letterboxd] Na 'Ghost Tropic' trok ik met hoge verwachtingen naar 'Here', ook al omdat de film het goed deed in Berlijn. Ik kwam bedrogen uit. Mijn dagelijkse wandeling met de hond in de Rozebroeken is boeiender. Ik zie er meer planten, meer dieren, meer mensen, en ik kom thuis met interessantere verhalen.

14 oktober

Los Delincuentes: eerste helft: zeer goed; tweede helft: ça va

[imdb] [Letterboxd] De film duurt 3 uur en 9 minuten, maar is opgedeeld in twee delen. Het eerste deel met Moran en Roman was zeer goed en zat vol humor. We hadden veel zin in het tweede deel, maar dat begon met irriterende harpmuziek terwijl we Moran zagen optrekken met Norma, Morna en Ramon (de humor bleef aanwezig zoals de namen aangeven). Het tempo vertraagde, mede door het eindeloze spelletje waarbij het viertal om beurten een stad moest noemen waarvan de eerste letter begon met de laatste letter van de vorige stad. Het werd pas gortig toen er eindeloos werd voorgelezen werd uit een boek. De film had voor wat mij betreft gerust een uur minder lang kunnen duren. De jury dacht daar anders over en gaf deze film de prijs voor de beste film in competitie van FilmFestGent 2023. Op basis van de goede eerste helft en de fijne humor kan ik daarmee leven.

Onder de blote hemel: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Een zeer warme film, mede door de aanwezigheid van Johan Leysen die eerder dit jaar overleed. Het zou zijn laatste rol worden. Het verhaal? Elvie woont met haar verstandelijk beperkte moeder en haar grootvader op een camping die ze samen uitbaten. Elvie krijgt steeds meer het gevoel dat zij de volwassene is en haar moeder het kind waar zij voor moet zorgen. Dat frustreert haar, maar ze houdt vol zolang ze kan. Dit was een film om stil bij te worden.

Killers of the Flower Moon: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Eerst dit: de theaterzaal van De Vooruit is echt niet geschikt voor een film van 3 uur en 26 minuten. Dit gezegd zijnde: ik heb me geen moment verveeld. Het verhaal is goed gebracht en boeide van begin tot eind.

15 oktober

All Dirt Roads Taste of Salt: pff

[imdb] [Letterboxd] Niet-lineaire vertelling van het oersaaie leven van Mackenzie (en haar crush Wood, haar zus Josie, haar dochter/nichtje Lily...) waarbij elke seconde een minuut lijkt te duren en elke minuut een uur. Op ieder stil moment hoor je krekels, alsof de sound designer besefte dat de regisseur het publiek zou verliezen in deze hermetisch-poëtische puzzel. Als dit een boek was geweest, dan had het concept misschien gewerkt, maar in een film kan je niet af en toe een bladzijde terugkeren om het verhaal te reconstrueren.

Robot Dreams: uitstekend

[imdb] [Letterboxd] Heel toegankelijke film waar we ons heel erg mee geamuseerd hebben. Het einde is happy, maar niet zeemzoeterig happy happy zoals je wel vaker ziet bij dit soort films. De allerkleinsten in de zaal waren niet altijd mee met het verhaal (hier en daar werd er ook hartverscheurend gehuild), maar als volwassene werden we getrakteerd op een massa leuke details. Zo stond er in de kast van Rascal die de robot uit de titel repareert een boek over C++ (de programmeertaal die vaak gebruikt wordt voor hardware).

Kiddo: ça va

[imdb] [Letterboxd] Dit was geen slechte film, maar het is niet echt een film waar ik mijn kinderen —zo dat nog tieners waren— mee naartoe zou nemen. Net als bij 'Onder de blote hemel' gaat de film over een meisje met een moeder die mentale problemen heeft, maar het verhaal gaat een heel andere, meer anarchistische richting uit. De moeder neemt de dochter op sleeptouw en maakt er zo een roadmovie van Nederland naar Polen van. Er zitten heel veel leuke vondsten in, zoals de referenties naar oude films, maar er waren ook dingen die stoorden. Sta me toe een concreet voorbeeld te geven: bij de Q&A vermeldde de hoofdactrice de scène waarin er 'gedaan werd alsof moeder en dochter rookten' de leukste, om vervolgens heel vlug uit te leggen dat de sigaretten die ze in de film rookte niet echt waren, want: 'Roken is slecht voor de gezondheid, kinderen. Niet doen!' Tja, dan vraagt een mens zich dan toch af waarom er überhaupt gerookt moest worden in de film. Trouwens, toen de actrice zei dat het maar om een 'kruidensigaret' ging, kon ik het niet laten te denken: is dat een eufemisme voor een joint? Kijk, zo'n dingen kunnen de score van een film doen kelderen bij een kijker zoals mij.

100 Years of Disney - A Shorts Celebration: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] De Powerpoint-presentatie tussen de filmpjes in had beter gekund om de aandacht van de kinderen vast te houden, maar de filmpjes zelf waren uiteraard uitstekend. Ook fijn om te zien hoe de animatie van 50 tot 100 jaar geleden nog altijd zo goed werkt bij een jong publiek. Vooral The Old Mill was van een verbluffende schoonheid. Het was bijna niet te vatten dat dit in 1937 gemaakt werd. De recentere kortfilms waren ook prachtig.

Das Lehrerzimmer: uitstekend

[imdb] [Letterboxd] 99.999...% is gelijk aan 100%; dat kan wiskundig bewezen worden (en dat gebeurt ook in deze film). Maar als je als leerkracht ergens 99.999...% zeker bent, is dat dan ook hetzelfde als 100% zeker? Er zaten veel leerkrachten in de zaal en er werd achteraf heftig gediscussieerd ("mijn collega's zijn ook zo"; "zo incompetent zijn wij toch niet"; "dat zou bij ons nooit gebeuren"; "daar hebben wij ook bijna elke dag mee te maken",...). Kortom: de film liet niemand ongemoeid. Dit is een echte aanrader, ook voor niet-leerkrachten.

16 oktober

Io Capitano: goed

[imdb] [Letterboxd] Tegen de wil van zijn moeder in verlaat een jongen samen met zijn neef zijn thuis in Senegal. Hij heeft er al bij al een goed leven, maar hij wil een nog beter leven. Het wordt het begin van een helletocht door Afrika waarbij hij langs alle kanten uitgebuit wordt. Charlatans maken waardeloze paspoorten, corrupte grenswachten laten zich omkopen om doorgang te krijgen, mensensmokkelaars kijken geen twee keer om als iemand achterop blijft in de woestijn, de Libische maffia perst nog het laatste beetje geld uit de familie en het lijf van de vluchtelingen, en dan wacht nog de Middellandse zee. Helemaal in het begin gaan de hoofdpersonages te rade bij ene Sisko die hen waarschuwt dat hun onderneming weinig kans heeft op slagen. Dat de jongens uiteindelijk wel de kust van Italië bereiken, maakt het allemaal té Hollywoodiaans voor mij. De film is uitstekend gemaakt en heel entertainend, maar als je dieper nadenkt, voelt dat entertainment toch wat wrang aan. Wat is de werkelijke boodschap van de film? Dat we medelijden moeten hebben met de avonturiers? Of dat ze eigenlijk beter thuis waren gebleven? Helaas vrees ik dat eerder het eerste bedoeld wordt, en dat het de bedoeling is dat we het laatste eventjes vergeten.

The holdovers: uitstekend

[imdb] [Letterboxd] Hoewel we nog maar oktober zijn, voelden we ons al helemaal in de kerstsfeer door deze film. Het is een ideale film voor de koude, donkere dagen. Drie mensen (een niet zo geliefde leraar, een niet zo getalenteerde schoolkokkin en een niet meerderjarige student) brengen 'bien étonnés de se trouver ensemble' samen de kerstvakantie door op een verlaten school. Ze zijn niet echt blij met elkaars gezelschap, maar naarmate ze elkaar beter leren kennen, groeit er iets moois. Ondanks de sneeuw is dit een heel warme film.

Riddle of Fire: ça va

[imdb] [Letterboxd] Leuk uitgangspunt: om met hun gestolen spelconsole te mogen spelen, moeten drie kinderen eerst een bosbessentaart zien te vinden. Helaas is het verhaal te veel: en dan gebeurt dit, en dan gebeurt dat, en dan dit... Als kijker krijg je soms de indruk dat de regisseur je wil doen geloven dat de film ontsproten is uit het brein van de kinderen zelf. De stuntelige manier waarop ze acteren en het plezier dat ze daarbij lijken te hebben, werkt aanstekelijk. Dit is zeker geen perfecte film, maar wel een charmante.

Sweet Dreams: Meh

[imdb] [Letterboxd] Had geweest kunnen zijn: een goede film. Het verhaal begon veelbelovend en interessant, maar toen werd het plots heel saai en sleepte de film zich naar een tragisch einde ('tragisch' mag je gerust op alle mogelijke manieren interpreteren).

17 oktober

Critical Zone: pff

[imdb] [Letterboxd] Het leven van een drugsdealer zoals het is: zo poëtisch als een vettige scheet tijdens het plassen, zo boeiend als een koffiekransje met gedrogeerde bejaarden, zo interessant als een spuuglelijke reu die het been van zijn eigenaar berijdt en vervolgens smakelijk zijn eigen sperma aflikt. Daarmee heb ik meteen ook de drie boeiendste scènes uit de film beschreven. Het gesnurk in de zaal tijdens de eindeloze, wagenziek makende autoritten kwam niet van ons, maar van zowat overal achter ons in de zaal. Tijdens een filmfestival ga ik meestal zonder enige voorkennis naar een film. Ik wist dus niet dat film clandestien werd gedraaid in Iran en dat hij al verschillende prijzen wegkaapte. Ik denk dat die prijzen vooral uitgedeeld werden voor moed en niet voor inhoud.

The Old Oak: meh

[imdb] [Letterboxd] Propaganda gemaakt door een uitstekende filmmaker blijft propaganda. Ik hou van film, maar propaganda lust ik niet zo, vooral niet van de weliswaar knap gemaakte, maar ook oubollige en (zeker naar het einde toe) kleffe propaganda die Ken Loach ons hier serveert. Dat deze film de eerste plaats behaalde in de publieksprijs verbaast me eerlijk gezegd. Ergens in de film wordt gezegd dat hoop verraderlijk is (of iets in dien aard). Ik denk dat mensen zich desondanks hoopvol willen blijven voelen. Een andere mogelijke verklaring is het pleidooi van Ken Loach tijdens de vertoningen met een Q&A sessie (ik zag de persvisie, daarop was hij niet aanwezig).

The Sweet East: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Het verhaal deed heel erg denken aan Alice in Wonderland, alleen heet het hoofdpersonage hier Lillian. Ze ontmoet geen White Rabbit, Mad Hatter of Red Queen, maar witte extremisten, jihadisten en zelfs een pater. Het einde is nogal vreemd, maar de absurde episodes en knipoogjes naar fantasy konden ons wel bekoren.

The Royal Hotel: goed

[imdb] [Letterboxd] Twee Canadese meisjes willen hun vakantie financieren door die te combineren met een vakantiejob. Ze komen in een afgeleefde bar terecht (lang geleden 'The Royal Hotel') waar de klandizie vooral uit mannen bestaat. Ik vond dit geen slechte film, maar bijblijven zal hij waarschijnlijk niet.

About Dry Grasses: ça va

[imdb] [Letterboxd] Als je naar een Turkse film gaat kijken in een zaal vol Turks publiek, dan hoor je de zaal vaak lachen op momenten dat er geen enkele grap in de ondertitels te bespeuren is. Dat is jammer, want het betekent dat er veel verloren gaat in de vertaling. Het verhaal draait rond de weinig sympathieke Samet die leraar is ergens 'in the middle of nowhere' waar de leraren de leerlingen Turks proberen bij te brengen en de leerlingen de leraren Koerdisch (ik hoorde geen verschil). Hij wordt er samen met zijn huisgenoot en collega Kenan van beschuldigd 'te amicaal' om te gaan met bepaalde leerlingen (waaronder het meisje Sevin). De twee hebben ook een boontje voor hun vrouwelijke collega Nuray. 'Je kan nogal doordraven,' zegt Nuray op een bepaald moment, en ja er wordt in de film gebabbeld, gebabbeld, gebabbeld, en de gesprekken zijn niet altijd even interessant (tenzij de interessante stukken verloren gingen in vertaling).

18 oktober

Ferrari: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Het was bevreemdend Adam Driver in de rol van Enzo Ferrari te zien. Ik had vooraf mijn bedenkingen omdat ik niet echte een fan ben van snelle wagens (en ook niet van auto's in het algemeen), maar van deze biopic die zich grotendeels afspeelt in het jaar 1957 heb ik wel kunnen genieten. De film heeft alles om een groot publiek aan te kunnen spreken.

Vampire humaniste cherche suicidaire consentant: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Een vampierenfamilie nodigt een clown uit op het verjaardagsfeestje van hun jongste dochter. Diens act is leuk meegenomen, vindt de tante die het initiatief nam, maar eerder bijkomstig. De ware bedoeling is het meisje de gelegenheid te bieden voor het eerst zelf haar maaltijd in de nek te bijten. Het optreden valt echter zo in de smaak bij het jarige meisje dat ze te veel sympathie voelt voor de clown om hem te doden. Wanneer haar familie de arme man uiteindelijk in haar plaats leegzuigt, houdt ze daar een trauma aan over. De gevolgen zijn zeer vervelend: vele jaren later zitten haar hoektanden nog altijd geblokkeerd en ze kan het niet over haar hart krijgen een mens te doden om zichzelf van voedsel te voorzien. Dit is het lugubere uitgangspunt van een warme film die, in tegenstelling tot wat je misschien denkt na deze inleiding, geen horror brengt, maar wel een mooi liefdesverhaal tussen een humanistisch vampiermeisje en een suïcidale jongen. Je vraagt je af of dat goed kan eindigen, maar het scenario blijft tot aan de aftiteling boeien. De film is Frans gesproken, maar het is niet het Frans dat we gewoon zijn. Het is Canadees Frans doorspekt met hier en daar wat Engels. Ook dat droeg bij tot de charme van de film.

Theater Camp: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Wat een leuk filmpje. Het is de bedoeling dat de film een documentaire wordt over Joan, de stichtster van een theaterkamp. Wanneer die echter in een coma raakt en haar zoon Troy haar taken overneemt, loopt alles in het honderd. Net wanneer het erop lijkt dat er geen happy end komt, overstijgt de groep zichzelf in een entertainende muzikale finale.

Les indésirables: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] In 2019 opende het filmfestival met Les misérables van Ladj Ly. Er was ons vooraf door verschillende mensen verteld dat Les indésirables 'meer van hetzelfde' was, waardoor de film ons eigenlijk wel positief verraste. Bepaalde scènes deden ons eerder aan Gagarine (FilmFestGent 2020) denken dan aan de openingsfilm van 2019.

19 oktober

All of Us Strangers: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Adam woont in een nieuw appartement met een prachtig uitzicht op het hedendaagse Londen. Adam zelf lijkt echter in de jaren '80 te zijn blijven steken. Hij kijkt naar 'Top of the Pops' uitzendingen uit die tijd en doorheen de hele film wordt vinyl op platendraaiers gelegd met muziek van Franky goes to Hollywood, Alison Moyet, The Pet Shop Boys, en andere groepen die iconisch geworden zijn voor dat tijdperk. De enige andere bewoner van het gebouw is Harry, wat tot een ongemakkelijke situatie leidt als de man bij Adam komt aankloppen en avances maakt. Adam is weliswaar ook gay, maar het moment is slecht gekozen. De mysterieuze sfeer wordt pas echt groot als Adam zijn ouders gaat bezoeken. Die zijn even oud als hijzelf, misschien zelfs jonger. De personages in de film zijn hier minder verbaasd over dan de kijker: Adam weet dat zijn ouders zich nog in de jaren '80 bevinden; zijn ouders weten dat hun zoon tientallen jaren ouder is sinds ze hem voor het laatst zagen. Wat is werkelijkheid, wat is verbeelding? Wie is echt, wie niet? Dat zijn vragen waar je als kijker pas geleidelijk een antwoord op krijgt. Adam en Harry worden bij een volgende ontmoeting toch een koppel en samen filosoferen ze onder andere over het verschil tussen woorden zoals 'gay' en'queer', en hoezeer de betekenis van die woorden over de jaren heen evolueerde. Adam komt op een van de ontmoetingen met zijn moeder 'uit de kast' en je merkt hoezeer de tijden veranderd zijn voor de LGBTQI+ gemeenschap: ten goede, dat is zeker, al is er nog een lange weg af te leggen. Ook de eenzaamheid blijft.

Squaring the Circle (The Story of Hipgnosis): goed

[imdb] [Letterboxd] Documentaire van Anton Corbijn over Hipgnosis, het twee(later drie)mans bedrijf dat tussen 1968 en 1980 de hoezen ontwierp voor de grootste bands uit die tijd: Pink Floyd, Led Zeppelin, 10cc, Wings… Boeiende verhalen over een vliegend varken, een schaap op een sofa aan zee, balkvormige zwarte objecten met een twist, en veel meer. Uiteraard is er ook heel veel muziek uit die tijd bij te horen.

Hundreds of Beavers: uitstekend

[imdb] [Letterboxd] 

Hield je als kind van Roadrunner, Bugs Bunny en Daffy Duck? Dan zal je deze knotsgekke beverhistorie zeker kunnen appreciëren. Het is een live action film zonder dialogen, gedraaid in zwart-wit, hier en daar aangevuld met wat animatie en low-budget special effects. Dat klinkt weinig veelbelovend, maar geloof me: het werkt! Het resultaat is hilarisch. Het verhaal begint wanneer bevers de poten doorknagen onder de tonnen van Jean Kayak, een producent van appelcider. Een grote ton dondert naar beneden, vernielt het huis van de arme man en zorgt ervoor dat zijn appelboomgaard in vlammen opgaat. Jean moet in de sneeuw en de kou overleven door konijnen te vangen, maar hij wordt daarin dwarsgezeten door wasberen. Ondertussen zijn de bevers duidelijk ook iets van plan. Voor je het vraagt: de konijnen, wasberen, bevers, sledehonden en ook het paard in de film worden gespeeld door mannen in carnavalspakken. De grappen volgen elkaar in een rotvaart op. Je verveelt je geen moment. Er werd flink wat afgelachen tijdens de voorstelling.

Inshallah A Boy: zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Als je in Jordanië jong weduwe wordt en je hebt alleen een dochter —geen zoon— dan heb je bitter weinig rechten. Deze film scoort hoog in de ranking van de publieksprijs en dat is niet onterecht.

20 oktober

Eureka: ça va

[imdb] [Letterboxd] 'Tijd is fictie, uitgevonden door de mens,' beweert een oude indiaan, dus misschien is het mijn verbeelding die spreekt als ik zeg dat deze film 2 uur en 20 minuten duurt en dat hij eigenlijk minstens een half uur te lang is. Die verbeelding had ik ook nodig om te verzinnen wat er met een aantal van de personages gebeurde. Eureka bestaat uit drie delen: een Western waarin Viggo Mortensen flink wat mensen afknalt. Dat verhaal blijkt een film op tv te zijn in het tweede deel. We bevinden ons plots in Lakotagebied en 's nachts volgen we eerst politieagente Alaina, in een koud besneeuwd landschap. Bij het ochtendgloren wordt de focus verlegd naar Sadie die we eerder al ontmoetten in een basketbalzaal. Een magisch drankje brengt ons naar het derde deel, met name naar de jungle waar Adalino zijn stam verlaat om goud te zoeken bij een prospector. Dit is trage cinema die voor mij werkte tot halfweg de film, maar daarna te traag werd.

Ryuichi Sakamoto - Opus: niet uitgekeken

[imdb] [Letterboxd] Ingrediënten van de film: Ryuichi Sakamoto, een Yamaha piano, de best mogelijke opnameapparatuur en de muziek van de meester zelve. Dit is een film voor muziekliefhebbers en dat ben ik niet (muziek is echt mijn ding niet). Na 35 minuten hielden we het voor bekeken om te gaan eten. Daar was anders niet genoeg tijd voor.

La Sirène: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] Inhoudelijk is dit een van de betere films in de officiële competitie. Het verhaal begint in september 1980, niet zo lang na de culturele revolutie waarbij Ayatollah Khomeini de macht greep in Iran. Omid woont in Abadan, een havenstadje in het zuiden dat belangrijk is vanwege zijn olieraffinaderij. Hij is een partijtje voetbal aan het spelen met zijn vrienden en staat op het punt een strafschop te stoppen wanneer hij de eerste raketten ziet overvliegen. Saddam Houssein heeft het bevel gegeven om Iran aan te vallen. Omids broer trekt naar het front, zijn moeder vlucht het binnenland in, maar Omid besluit bij zijn haan, zijn opa en diens geit te blijven. Het stadje raakt echter omsingeld door het Iraakse leger en dan moet Omid wel actie ondernemen. Aan het scenario heb ik weinig op te merken, maar hoewel ik pogingen deed om te wennen aan de animatiestijl, is me dat toch niet helemaal gelukt. De tekeningen waren zeer tweedimensionaal opgebouwd in een soort bewegende collage. Mooi gedaan, maar voor mij werkte het niet 100%.

The Boy and the Heron: goed tot zeer goed

[imdb] [Letterboxd] 

Een minuut animatie per maand, aan dat tempo werkte Hayao Miyazaki zijn 2 uur en 4 minuten durende film af. Het wordt waarschijnlijk de laatste film van de ondertussen tweeëntachtig jaar oude anime-maker, na klassiekers zoals 'My Neighbor Totoro', 'Princess Mononoke', 'Spirited Away' en ‘Howl's Moving Castle'. Is het zijn magnum opus geworden? Ja en nee. Ja, omdat het zijn meest persoonlijke werk geworden is, boordevol autobiografische details. De meester zelf beschouwt deze film als zijn afscheidsgeschenk en testament voor zijn kleinzoon. Nee, omdat de film veel minder toegankelijk is voor 'beginners in het genre' dan bijvoorbeeld 'Spirited Away' dat in 2003 de Oscar won in de categorie 'Best Animated Feature'. Je moet al een kenner zijn en heel goed volgen om alles in de film te snappen. Je kan natuurlijk ook achterover leunen en gewoon genieten van al het moois dat op je afkomt. Het verhaal begint in de Tweede Wereldoorlog wanneer de moeder van het hoofdpersonage Mahito omkomt in een brand. Wat later verhuist de jongen met zijn vader naar het platteland waar zijn moeder opgroeide. Daar vertoont een reiger rare kuren: de vogel beweert dat Mahito's moeder nog leeft en probeert de jongen naar een geheimzinnige toren te lokken. De jongen twijfelt of de reiger wel te vertrouwen is, maar als zijn tante (die ondertussen zwanger is van zijn toekomstige halfbroertje) in gevaar komt, besluit hij een risico te nemen en komt hij op een magische plaats terecht waar tijd niet lijkt te bestaan. Er zijn pelikanen die er proberen te overleven, warawara's die naar onze wereld willen komen om er als baby's geboren te worden en parkieten die naar totale dominantie streven. Hij ontmoet er ook familieleden, waaronder een verloren gewaande oudoom, en uiteindelijk moet hij een keuze maken: Hoe wil hij leven?

Achteraf online bekeken

Camping du Lac: pff

[imdb] [Letterboxd] Een vrouw besluit zonder echt doel westwaarts te rijden en belandt op een camping in Bretagne nadat haar auto het begeeft. We gaan samen met haar naar de parochiekerk waar ons een legende uit de vijfde eeuw verteld wordt van de heilige Corentin van Quimper en zijn magische vis. Die vis zou nog altijd leven en als een soort monster van Loch Ness rondzwemmen in het meer waaraan de camping ligt. De auto raakt maar niet hersteld, maar naarmate de vrouw de andere vaste campinggasten beter leert kennen, heeft ze minder en minder zin om te vertrekken. Ondertussen wordt er van alles geprobeerd om de mysterieuze vis achtereenvolgens te vangen, te doden, te exploiteren als toeristische attractie. Wat extreem irriteert, is dat zo goed als de hele film verteld wordt in een saaie voice-over. Het al bij al magere verhaaltje komt wel tot een conclusie waar je een boodschap kunt in ontdekken, maar tegen dat dit gebeurt, ben je je interesse al lang verloren. Achteraf waren we verrast dat de film maar zeventig minuten geduurd had. Het leek alsof we er veel meer tijd aan verloren hadden.

Entreprenerd

Buy Bruno's book

Onvoltooid toekomstige tijd

Wintercircus

Blog

• 2024-12-20:
  Mijn voorsmaakje van FFO25
• 2024-12-17:
  KÖLN 75 selected for the Berlinale
• 2024-12-05:
  Olympisch duel - TTC QLT Gent 80 jaar!

More...

Topics