Mijn goede voornemen voor 2020 was om minstens 5 Engelstalige verhalen te schrijven per maand, waarbij ik voornamelijk zou kijken naar de opdrachten van Furious Fiction (maandelijks) en Reedsy (wekelijks).

Het verhaal dat ik begin januari instuurde voor Furious Fiction haalde de long-list niet, maar ik bewaar het voor een volgende gelegenheid. Zo kon ik een verhaal waar ik vorig jaar een plaatsje op de long-list behaalde recycleren voor een Challenge van The Prose: Jury Duty.

Ik heb eind december, begin januari "Gebeten" nog eens onder handen genomen en er een beperkt aantal proefleesexemplaren van gemaakt. Een handvol mensen zijn dit weekend begonnen met lezen. Ze hebben tot 1 maart om me het proefleesexemplaar voorzien van commentaar terug te bezorgen. Daarna ga ik nog eens over het manuscript om hun correcties en suggesties te verwerken.

Image by Bruno Lowagie

Er zijn blijkbaar nog altijd mensen die niet weten dat ik niet meer verbonden ben met iText. Dat is nochtans al zo sinds eind 2018. Ongeveer rond die periode ben ik samen met mijn vrouw en jongste zoon met een nieuw project gestart dat stilaan vorm begint te krijgen: QLT.

Image by Gerd Altmann from Pixabay

Ik heb een diploma in de ingenieurswetenschappen. Ik ben burgerlijk ingenieur-architect, geen taalkundige. Daardoor is het voor mij niet altijd eenvoudig om correct Nederlands te schrijven. Vanmorgen ontdekte ik dat ik al jarenlang consequent dezelfde fout maak wanneer ik in een conversatie een citaat in twee stukken splits.

Last year, I made a single New Year's resolution: I would win at least one writing contest. One year later, I am happy to see that I exceeded my target. I won about 20 nominations of which three resulted in the first prize. Obviously, this success also has a downside: it's very hard to come up with a target for 2020. How can I do better than three wins?

Telkens ik een politieserie lees en de politie stelt aan een verdachte een vraag zoals "Waar was je tijdens de nacht van 1 december 2019?" kan ik het niet laten te denken: zou ik dat zelf wel weten? Het moet al heel toevallig zijn als je na een maand nog exact weet waar je wanneer was op een bepaalde dag. Mijn volgende gedachte is: privacy bestaat niet meer. Mijn telefoon weet altijd wel waar ik was, of meer bepaald: Google weet altijd waar ik ben.

Het is nogal rustig op schrijvenonline.org momenteel. Zelf ben ik nog aan het bezinnen over mijn goede voornemen voor 2020. Een schrijfwedstrijd winnen is geen must meer nadat ik er in 2019 drie won. Een tweede verhalenbundel met als titel "Stamboom" zit al in de pijplijn. Ik heb al vierentwintig verhalen, goed voor 102 pagina's.

Er zijn weer drie weken voorbijgegaan sinds ik een reeks inzendingen voor de Wekelijkse Schrijfopdracht van schrijvenonline.org postte. De hele website is ondertussen vernieuwd en dat heeft als gevolg dat de layout van veel oude inzendingen helemaal om zeep is geholpen. Gelukkig heb ik een kopie van al mijn inzendingen op mijn eigen site. Het was ook even wennen aan de nieuwe editor en functionaliteit.