2022-10-29
Mijn FFG2022

Ik vind het een beetje moeilijk om te antwoorden op de vraag "Hoeveel FFG2022 films heb je gezien?" Het hangt er immers een beetje van af hoe je telt. Het antwoord op de vraag "Hoeveel voorstellingen heb je tijdens FFG2022 gezien?" is gemakkelijker. Dat waren er 50, maar twee van die voorstellingen bestonden uit een reeks kortfilms. Dat reduceert het antwoord op de eerste vraag tot 48. Echter, er is altijd een persvoorstelling waarbij er een preview is van een film uit het aanbod. Als ik die erbij tel, dan kom ik aan 49. Dit jaar gingen we ook naar Cannes en daar zagen we een aantal films die op het FFG-programma stonden. Als de vraag is "Hoeveel films zag je die op het FFG programma stonden zag je?" en je telt die daarbij, dan kom je op 56. De dag na het festival zag ik nog één extra film op Festival Scope Pro waar professionals een beperkte selectie films die te zien waren op festivals waarvoor ze een accreditatie hebben online kunnen zien. Ik haalde daar één film op die ik miste. Met die erbij heb ik dit jaar 57 films van het festivalprogramma gezien. Ingewikkeld, niet?

Ik heb helaas niet de tijd om die allemaal apart te bespreken, dus heb ik ze in 5 groepen verdeeld:

Voor bijna elk van die films stuurde ik een tweet de wereld in. Laat me die tweets even per groep overlopen (en hier en daar aanvullen). De volgorde is semi-random in de zin dat ik geprobeerd heb de films die ik het best vond bovenaan in het rijtje te zetten en de films waar ik minder van hield onderaan. Het blijft echter onbegonnen werk om een vaste volgorde te vinden, omdat de vraag of ik de ene film beter vind dan de andere ook afhangt van de luim van de dag.

Merk op: ik heb 8 films gezien uit de top 10 van het publiek. Alleen de kinderfilm "Yuku en de Himalayabloem" (op plaats 5) en de muziekdocumentaire "Music for Black Pigeons" (op plaats 10) heb ik gemist. Je zult merken dat mijn smaak redelijk goed overeenkomt met de smaak van het publiek, alsook met de smaak van de jongerenjury. De keuzes van de jury voor de officiële competitie heb ik echter nooit begrepen; nu niet en ook in het verleden vaak niet.

Films die ik zeer goed vond

Knor [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #1
Alle kak en scheetjes nog aan toe! Wat een leuk filmpje is dit! Geschikt voor het hele gezin (ook de volwassenen zullen er plezier aan beleven).

Zee van tijd [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #2
Ieder mens verwerkt een groot verlies op een persoonlijke manier. Dat kan soms botsen en het is des te pijnlijker als dit gebeurt bij gedeeld verdriet. Sterke, aangrijpende Nederlandse film.

The Quiet Girl [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #6
Een meisje uit een disfunctioneel gezin brengt een zomer door bij een kinderloos gezin. Mooi! Ik herkende veel dingen uit mijn eigen jeugd in de seventies. Het Iers was ook fascinerend.

Little Forest [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #8
Zaaien, planten, oogsten, koken, bakken, eten, drinken... Het zag er allemaal heerlijk uit. Als we de film op een eerder uur gezien hadden, we zaten nu op restaurant. Voor ons was dit één van de mooie verrassingen waarvoor je naar festivals gaat.

Holy Spider [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #4
[CANNES] "Speurtocht naar een seriemoordenaar in Iran. Toegankelijk en knap gemaakt, met een verontrustend einde," schreef ik indertijd. In Gent was de film meer dan actueel. Echt een must-see.

How to Save a Dead Friend [IMDB | Letterboxd]: EXPLORE AWARD
[CANNES] "Het leven zoals het is: jong zijn in Rusland in de afgelopen dertig jaar," schreef ik toen en ik heb sindsdien vaak aan die film teruggedacht. Dit is essentiële cinema die je helpt om de wereld te begrijpen. In casu: hoe het zo ver is kunnen komen met het Rusland van Putin.

Boy from Heaven [IMDB | Letterboxd]:
[CANNES] Het moet een vermoeiende festivaldag geweest zijn in Cannes, want ik tweette enkel "spion in de Islamschool" bij deze film. Nochtans herinner ik het me als een film die ik hoog aanschreef. Ik zette hem op 2 in mijn rangschikking van competitiefilms, net na Holy Spider.

Falcon Lake [IMDB | Letterboxd]:
Ik wou deze zien in Cannes, maar hij paste toen net niet in ons schema. Twee tieners, een jongen en een meisje, brengen de zomer door bij een meer. Als kijker leef je mee met het wel en wee van hun puberteit, al zijn er veel voortekenen die aangeven hoe de vakantie zal eindigen. Dit is een film die zowel heel goed als heel mooi is (en waar je na afloop een beetje kapot van bent).

Leila's Brothers [IMDB | Letterboxd]:
Dit is een film die in Cannes in competitie was, maar die we toen misten omdat we Close wilden zien. Ik was blij te zien dat FFG hem op het programma zette zodat ik hem alsnog kon bekijken. Mijn (verbeterde) tweet: "Hadden Leila's broers wat meer naar hun zus geluisterd, dan zou er geen verhaal geweest zijn en hadden we een uitstekende film gemist die aantoont dat het patriarchaat niet meer van deze tijd is."

The Banshees of Inisherin [IMDB | Letterboxd]: Publieksprijs #9
Het leven op een Iers eiland in de jaren 1920 was eerder saai, maar dat kan je niet zeggen over deze film die een eenvoudige intrige (het eenzijdig beëindigen van een vriendschap) boeiend uitwerkt.

Are You Lonesome Tonight? [IMDB | Letterboxd]:
Niets is wat het lijkt. Het verhaal intrigeert door de interessante verhaalstructuur waardoor slechts geleidelijk onthuld wordt wat er werkelijk gebeurde. Een aanrader.

Sick of Myself [IMDB | Letterboxd]:
Aandacht! Waandacht! Heerlijk cynisme gedetecteerd in Noorwegen. De titel had ook The Worst Person in the World kunnen zijn, maar die film bestond al.

Good Luck to You, Leo Grande [IMDB | Letterboxd]:
Heerlijk ontspannend filmpje tussendoor en toch heeft het voldoende "body" om ook intellectueel te bekoren. (Ter vergelijking met Cannes: dit was een betere film dan How to Please a Woman.)

Petite Maman [IMDB | Letterboxd]:
Wat leuk dat @FilmfestGent een aantal recente films op het programma zette die door hun release in Coronatijden mogelijk een kleiner publiek kregen dan ze verdienden (met een uitverkochte zaal als resultaat).

Joyland [IMDB | Letterboxd]:
Boeiend verhaal over hoe familie en tradities in de weg kunnen staan van wie je bent en wat je wil worden, en wat daar de impact van is (bvb voor de positie van de vrouw in een Islamitische maatschappij). Zit een beetje op de wip tussen de films die ik zeer goed vond en de films die ik goed vind.

Films die ik goed vond

To the North [IMDB | Letterboxd]:
"No good deed goes unpunished." Ik ben eigenlijk benieuwd wat anderen van deze film vinden. Ik had mixed feelings, maar die kunnen positief evolueren als ik er nog wat kan over nadenken. (Ondertussen is de balans positief doorgeslagen. Ik vond dit best een goede film.)

Echo [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #3
Als een vlieg op de muur volgen we de 10 weken opleiding in Leopoldsburg van 25 Belgische rekruten die militair willen worden. Geen propaganda of reclame voor het leger, gewoon de dingen zoals ze zijn en dus best boeiend.

Empire of Light [IMDB | Letterboxd]:
Een film waarin een bioscoop een hoofdrol speelt, daar zeggen we geen nee tegen. Voeg daar een scheut eighties aan toe (met Tatcher, skinheads, MeToo avant-la-lettre) en je krijgt een boeiend verhaal.

Un beau matin [IMDB | Letterboxd]:
Een film die, net zoals het leven, voortkabbelt met hoogtes en laagtes: de zoektocht naar een goede nieuwe thuis voor een vader met een neurologische aandoening, een nieuwe liefde die niet triviaal is... Een film à la française, en als die française Léa Seydoux heet, dan is dat ook een lust voor het oog.

War Pony [IMDB | Letterboxd]:
Het leven zoals het is: Pine Ridge Lakota indianen. We hadden hem gemist in Cannes waar hij de Caméra d'Or won. Blij dat we onze schade konden inhalen op @FilmfestGent. Was kantje boord "zeer goed" voor mij, maar als ik dan terugdenk aan Pahokee, van vond ik die toch een veel betere schets van een Amerika dat we niet in mainstreamfilms zien.

Close [IMDB | Letterboxd]: PUBLIEKSPRIJS #7
We hadden hem eerder dit jaar al gezien in Cannes, maar we vonden hem de moeite waard om een tweede keer te bekijken. Ik zet hem niet in de categorie "zeer goed" omdat ik vind dat er wat overdreven wordt met de superlatieven. De film is goed (ik gaf hem 4 sterren op Letterboxd), maar het is niet de beste film ooit. Ik heb dit jaar al veel betere films gezien.

Plus que jamais [IMDB | Letterboxd]:
Wat doe je als je niet lang meer te leven hebt? Wat willen je toekomstige nabestaanden? En moet je daar rekening mee houden? Dat is de vraag waar een jonge Française/Luxemburgse in Noorwegen een antwoord op zoekt.

Drii Winter [IMDB | Letterboxd]: WINNAAR PRIJS GEORGES DELERUE
We dringen (héél) langzaam binnen in het leven van Anna en Marco. Ondertussen leren we het één en ander bij over de Zwitserse boerenstijl. Dit is een echte festivalfilm (te bekijken op het grote scherm).

Sonne [IMDB | Letterboxd]:
Voor wie een realistische versie van "Rebel" wil zien, met meisjes in boerka die "losing my religion" zingen, een fiere vader, een bezorgde moeder en een broer die het slechte pad op dreigt te gaan "social media style".

I Have Electric Dreams [IMDB | Letterboxd]:
Coming-of-age film over een meisje dat bij haar moeder en zusje woont, maar naar haar vader trekt met wie ze een haat-liefde relatie heeft.

Corsage [IMDB | Letterboxd]:
Wat "Spencer" was voor Lady Di, is "Corsage" voor Sissi, de ongelukkige keizerin. Een film met historische vrijheden en opzettelijke anachronismen (waarvan vooral de muzikale leuk zijn).

Heaven: To the Land of Happiness [IMDB | Letterboxd]:
Leuke Koreaanse buddy movie over twee mannen die achtervolgd worden zowel door de politie als door de gangsters van die ze per ongeluk een grote som geld afhandig maakten.

Hunt [IMDB | Letterboxd]:
Beetje over-the-top, maar razend entertainende Koreaanse spionagefilm over de woelige jaren '80 toen er nog zowel in Noord- als Zuid-Korea een dictator aan de macht was.

What's Love Got to Do with it? [IMDB | Letterboxd]:
Ontspannende rom-com met een publiek dat vocaal heel erg meeleefde met wat op het grote scherm gebeurde en de film zo wat extra charme gaf. Ook dat is cinema!

Call Jane [IMDB | Letterboxd]:
Zeer toegankelijke film over een actueel thema nu het Amerikaanse Hooggerechtshof "Roe vs. Wade" terugschroefde ("Call Jane" was de codetaal voor zwangere vrouwen op zoek naar een abortus).

Films die ik OK vond

Fumer Fait Tousser [IMDB | Letterboxd]:
Vergetenswaardig, maar leuk. Lekker absurd zoals elke film van Quentin Dupieux, maar Mandibules en Reality waren beter. Stond wel lang hoog in de publiekstop.

She said [IMDB | Letterboxd]:
Goede afsluiter van het 49ste filmfestival van Gent over het onderzoekswerk van de journalisten die de zaak Harvey Weinstein uitspitten en uitbrachten.

Alcarràs [IMDB | Letterboxd]:
Een familie perzikkwekers ziet het einde van een tijdperk komen. Perzikbomen worden vervangen door zonnepanelen. Dat leidt tot veel drama in de familie, maar de jongsten zorgen voor de nodige humor.

Klondike [IMDB | Letterboxd]:
Hoewel de film zich afspeelt in 2014 (met de MH17-ramp in de achtergrond), blijft het onderwerp razend actueel: de absurditeit van een oorlog waar familieleden tot verschillende kampen gedwongen worden en niemand wint.

Devotion [IMDB | Letterboxd]:
Film over een team Navy piloten die "The Big Show" (zoals ze onderling WO II noemen) "gemist" hebben wegens te jong, maar begin jaren '50 naar Korea gestuurd worden. Goede punten omdat hij knap gemaakt is en een groot publiek kan aanspreken, maar het is minder mijn ding

True Things [IMDB | Letterboxd]:
Kate voelt zich niet goed in haar vel en vlucht in een toxische relatie waardoor ze vervreemdt van haar ouders, beste vriendin en collega's. Zal ze uiteindelijk de juiste keuzes maken?

Living [IMDB | Letterboxd]:
Degelijke Britse film gebaseerd op Kurosawa's "Ikiru" met een glansprestatie van Bill Nighy. Ietsje te melig naar mijn smaak, maar net als het origineel een must-see voor elke ambtenaar. (Stond lang hoog in de top 10 van het publiek)

De Humani Corporis Fabrica [IMDB | Letterboxd]:
Deze documentaire toont wat ze je besparen in ziekenhuisseries. Soms moeilijk om te bekijken voor een watje als ik, maar wel heel boeiend.

Small, Slow but Steady [IMDB | Letterboxd]:
De titel is een goede beschrijving van de film: een kleine film, wat traag, maar standvastig (en mooi camerawerk).

Rimini [IMDB | Letterboxd]:
Ooit populaire Duitse zanger charmeert op meer dan één manier zijn ouder geworden (vrouwelijk) publiek off-season dat met de bus naar zijn optredens afzakt in Rimini. Deel 2 was te controversieel voor Toronto en ik ben daar nu eigenlijk wel benieuwd naar. Nu voelt Rimini aan als een halve film.

R.M.N. [IMDB | Letterboxd]:
[CANNES] Het onderwerp was wel interessant, maar de uitwerking van het thema viel me wat tegen. Ik vond de keuzes die gemaakt werden door het hoofdpersonage teleurstellend.

Lynch/Oz [IMDB | Letterboxd]:
Verschillende filmmakers geven hun impressies over "The Wizard of Oz" en de films van David Lynch. Dat gaf mij goesting films die ik lang geleden zag te herbekijken en de "gaten" in mijn cultuur op te vullen. Er was iets te veel herhaling doordat elke filmmaker een eigen hoofdstuk kreeg. De film had veel korter mogen zijn.

Bones and All [IMDB | Letterboxd]:
Ik heb al betere films gezien rond dit thema ("Grave", "Wildling"), dus ik bleef een beetje "op mijn honger zitten" als je begrijpt wat ik bedoel ;-)

Casa Susanna [IMDB | Letterboxd]:
Documentaire over een ontmoetingsplaats voor mannen die zich graag als vrouwen verkleden in de US van de jaren '60 toen travestie nog verboden was. Ik miste interviews met de vrouwen van die mannen, waardoor ik het verhaal nogal eenzijdig vond. Bepaalde zaken (zoals de relletjes waardoor een café gesloten werd) werden onder de mat geveegd, terwijl ik wel meer had willen weten over de kleinere kantjes van die gemeenschap.

En los márgenes [IMDB | Letterboxd]:
Het gevecht tegen de bierkaai van een activistische advocaat die zijn persoonlijk leven niet op orde heeft en een groep mensen die dreigen uit hun huis gezet te worden door een door de overheid geredde grootbank. Ik kon er niet aan doen, maar ik ergerde me regelmatig aan het gedrag van de advocaat.

Films die ik minder goed vond

Master Gardener [IMDB | Letterboxd]:
Over een tuinman met een (o.a. onder zijn kleren) verborgen verleden. Niet slecht, maar ik vond een aantal elementen zeer ongeloofwaardig wat mijn "suspension of disbelief" bemoeilijkte. Hier wijkt mijn oordeel af van dat van een aantal collega-filmliefhebbers die dit een heel goede film vonden. Tja... Ik vond heel veel elementen in het scenario te vrijblijvend. Het verleden van het hoofdpersonage was er wat bijgesleurd. Het was zogezegd "geheim", maar de eerste de beste straatpunk rook dat verleden van mijlen ver. Ik kon er ook niet bij dat een jong meisje waar hij een vaderfiguur voor had kunnen zijn (ter compensatie voor het feit dat hij zijn eigen dochter niet meer ziet) plots out-of-the-blue zijn love interest wordt (terwijl hij net daarvoor een seksuele relatie had met een veel oudere vrouw). Sorry, maar ik vind dat allemaal veel te ver gezocht.

A Human Position [IMDB | Letterboxd]:
Om haar leven weer op te pikken smijt een jonge vrouw zich op een verhaal waar ze op haar werk als journaliste op stootte. Ze wordt hierin gesteund door haar vriendin die een passie heeft voor stoelen en die haar met een zelfgeschreven liedje probeert op te beuren. De film duurde 78 minuten, maar was veel beter (en minder saai) geweest als slechts de helft van de tijd gebruikt werd om dit verhaal te vertrekken.

The Green Knight [IMDB | Letterboxd]:
Mijn oordeel over de film is waarschijnlijk gekleurd door de omstandigheden waarin ik hem zag. In zaal 1 van Studio Skoop waar publiek te pas en te onpas de zaal in en uit liep en het licht in de projectiekamer het grootste deel van de film aan bleef. Dat zijn dingen die je niet wil in een bioscoop; ik had deze film beter thuis op tv bekeken.

Un petit frère [IMDB | Letterboxd]:
In 3 portretten leren we Rose, Jean en Ernest kennen, een moeder die met 2 van haar 4 zonen van Ivoorkust naar Frankrijk migreert. Ik vond dat het verhaal maar met haken en ogen aan elkaar hing. Zo werd eerst ferm "geïnvesteerd" in het personage Jean, maar opeens verdwijnt Jean en zijn moeder zegt: "We hebben hem terug naar Afrika gestuurd en dat heeft het probleem opgelost." Huh? Dat lijkt wel een weinig subtiele ingreep in een serie waar een acteur plots niet meer wil in meespelen.

Saules aveugles, femme endormie [IMDB | Letterboxd]:
Animatiefilm gebaseerd op verhalen van Murakami. Had goed kunnen zijn, maar ik kwam op geen enkel moment in de film. Bij sommige verhalen moet je de beelden aan de verbeelding van de lezer laten.

Rodéo [IMDB | Letterboxd]:
Julia houdt van moto's en steelt ze aan de lopende band. Zo komt ze bij de B-More bende terecht. Ik ben misschien iets te oud om dit soort films te appreciëren.

Saint Omer [IMDB | Letterboxd]: WINNAAR BESTE FILM
De film speelt zich zo goed als volledig in de rechtbank af. Er wordt veel gepalaverd en weinig getoond. Een vrouw is aan een boek aan het werken over Medea, een moeder uit de mythologie die haar kinderen doodde. Ze volgt een rechtszaak over een jonge vrouw van Afrikaanse origine die haar dochtertje doodde. Die echt gebeurde zaak maakte blijkbaar veel indruk op de regisseuse en ze probeert haar gevoelens op de kijker over te brengen via het hoofdpersonage van de film. De jury van FFG 2022 vond dat ze daar goed in slaagde; ik vond dat niet (en met mij veel andere van de "vrienden van FFG").

Pacifiction [IMDB | Letterboxd]:
[CANNES] Twee uur en drie kwartier om de machteloosheid van een man met een politiek postje aan te tonen. Tijd die beter anders besteed werd.

Unrueh [IMDB | Letterboxd]:
[CANNES] Deze film voelde als twee uur kijken naar een klok die langzaam verder tikt.

Trenque Lauquen [IMDB&IMDB | Letterboxd]:
Van een filmmaker verwacht je dat ze het "show, don't tell" principe kent, maar in deze film doen de personages niets dan praten en praten, en de vreselijk slechte muzikale stukken halen de flow uit het verhaal. Ik heb af en toe mijn vingers in mijn oren moeten stoppen vanwege de irriterende theremin, klarinet of fagot,.... Het verhaal van deel 2 had te weinig met deel 1 te maken, vond ik.

Films die ik slecht vond

Coma [IMDB | Letterboxd]:
Een influencer die Patricia Coma heet, vriendinnen die elkaar tijdens de lockdown enkel via een videoconference kunnen ontmoeten, psychopaten, een soap met Ken en Barbiepoppen, filosoof Gilles Deleuze die in het zwartwit van de jaren '70 filosofische uitspraken doet over dromen, nachtmerries in een donker bos... Dat zijn fragmenten die de angsten visualiseren van een tiener tijdens de lockdown. Deze film is een experiment dat boeiend had kunnen zijn maar helaas een beetje mislukt in het opzet.

Our Lady of the Chinese Shop [IMDB | Letterboxd]:
Het verhaal speelde zich af in Angola, de verteller (voice-over) sprak Chinees, de acteurs Portugees en de ondertitels waren in het Engels. Veel meer heb ik van deze film niet begrepen. Ik overdrijf natuurlijk een beetje, maar ik snap echt niet waarom je de proloog van een film ergens in het midden zou tonen. Dat werkte echt niet voor mij.

Topics: film

Entreprenerd

Book cover Entreprenerd
Buy Bruno's book

Wintercircus

Ghent Wintercircus Campus

Blog

More...

Topics