2024-01-29
Filmfestival Oostende 2024: 7 films

Vorige vrijdag werd het filmfestival van Oostende editie 2024 afgetrapt. Net als vorig jaar besloten Ingeborg en ik een aantal films mee te pikken. Het festival wordt volgende zaterdag afgesloten met de uitreiking van de Ensors en er is nog heel wat moois te zien.

Zelf zullen we er niet in slagen de komende weekdagen nog extra films mee te pikken, maar dit is alvast onze top 7 van vorig weekend:

1. Starring Jerry as Himself: nog te zien op maandag 29 januari om 21:45 in De Grote Post
   Wow, dit filmpje duurt slechts 75 minuten, maar veel langer had het niet mogen duren voor mijn zenuwen. Van de zeven films die we zagen, stak deze er met kop en schouders bovenuit. Het verhaal was hallucinant en heel knap gebracht. Toen op het einde ook nog eens bleek in hoeverre dit verhaal 'waar gebeurd' is (zoals bij het begin wordt aangegeven), wist ik: voor deze film moet ik reclame maken. Iedereen moet deze film zien. Ik hoop dat hij een verdeler krijgt in België.
2. Toll: nog te zien op donderdag 1 februari om 21:30 in De Grote Post
   Dit was onze eerste film op FFO en we zaten meteen in de sfeer. Een vrouw werkt in een tolhuisje op een snelweg in Brazilië. Ze slaagt er net in de eindjes aan elkaar te knopen als alleenstaande moeder, maar ze maakt zich zorgen over haar zoon die filmpjes maakt waarin hij zich niet bepaald mannelijk gedraagt. Daar bestaat een remedie tegen, zo weet een collega. Ze kent een priester die een (dure) cursus aanbiedt die andersgeaarde mannen en vrouwen terug op 'het rechte pad' brengt. Er zit drama in deze film, maar ook veel grappige momenten (zoals het aanleren van een hilarische ochtendroutine die heel serieus gebracht wordt). Wat me ook aansprak, is de manier waarop de film weet te verrassen. Meer van dat!
3. Hypnosen: nog te zien op woensdag 31 januari om 14:15 in Kinepolis Oostende
   Mijn hoge inschatting van Hypnosen heeft misschien te maken met het feit dat ik lang in de start-up scène actief ben geweest. Hypnosen steekt heel erg de draak met de manier waarop jonge tech-ondernemers verleid worden om hypes te creëren rond hun apps die de wereld gaan veranderen. Vera en André hebben zo'n app gebouwd die het leven van iedere vrouw op de wereld, ook in de derde wereld, kwalitatiever en veiliger kan maken. Over de onderliggende technologie wordt zedig gezwegen, maar het marketingpraatje zit alvast goed. Tot Vera na een hypnosesessie al haar remmingen loslaat en zich volledig trouw aan zichzelf gedraagt in plaats van trouw aan het scenario van hun bedrijfje Epione.
4. Evil Does Not Exist: nog te zien op dinsdag 30 januari om 22:30 en woensdag 31 januari om 20:00 in Kinepolis Oostende
   Evil Does Not Exist van Ryûsuke Hamaguchi, bekend van de arthousesuccesfilm Drive My Car, heeft een mooie symmetrie: eerst maken we een wandeling door een prachtig gebied waar er een mooie synergie bestaat tussen mens en natuur. Die balans dreigt echter verstoord te worden door de komst van een Glamping: een glamoureuze camping voor inwoners van Tokyo die buiten de drukke stad tot rust willen komen. Het project MOET er komen, anders gaan de subsidies voor het project verloren. De projectleiders hebben echter hun twijfels bij het standpunt van hun CEO en diens consultant. We maken opnieuw een wandeling door het gebied, maar nu in de wetenschap van wat verloren kan gaan. Het einde is enigmatisch. Ik weet zelf niet goed hoe het te interpreteren, maar dat doet geen afbreuk aan de film.
5. The Rye Horn: nog te zien op maandag 29 januari om 22:45 in Kinepolis Oostende
   Maak niet de fout die ik maakte: lees vooraf de beschrijving van de film niet, want wat in de korte beschrijving staat, verklapt eigenlijk iets wat pas halfweg de film gebeurt. Bijt ook even op de tanden in het begin van de film, want daarin wordt (naar mijn smaak) iets te lang tijd besteed aan een bevalling. Het verhaal speelt zich af in 1971 ergens op een eiland in de buurt van de Spaans-Portugese grens. We volgen een vrouw die niet alleen helpt bij bevallingen, maar ook weet hoe een abortus kan opgewekt worden. Dat is alles wat je moet weten om aan de film te beginnen.
6. The Settlers: nog te zien op zaterdag 3 februari om 16:45 in Kinepolis Oostende
   Dit is een heel knap gemaakte film die een minder fraaie episode uit de Chileense geschiedenis brengt. We starten in de archipel Tierra del Fuego in het jaar 1901. Grote stukken land zijn in het bezit van één man die er schapen wil kweken en er niet voor terugschrikt een genocide aan te richten onder de lokale bevolking, de Onas. Ik werd overweldigd door de beelden, maar ik bleef een beetje op mijn honger zitten wat de dramatische ontwikkeling betreft.
7. Yannick: nog te zien op maandag 29 januari om 16:45 in De Grote Post
   Ik ben een fan van de vaak absurde films van Quentin Dupieux, maar de uitgangssituatie van Yannick is minder absurd dan me lief is. Zelf heb ik ooit meegemaakt dat een man in het publiek plots een toneelvoorstelling (De raadsheren van Nevele) onderbrak om de acteur op de planken (wijlen Jo Decaluwe in de Tinnenpot) rechtstreeks aan te spreken. Zo bont als Yannick maakte de man het niet, dus hield ik er niet meer dan een leuke anekdote aan over. Dat geeft meteen ook een beetje de zwakte van de nieuwste van Quentin Dupieux aan. De film duurt slechts 67 minuten en eigenlijk is dat nog lang voor wat er inhoudelijk gebracht wordt. Maar goed, ik ben toch blij dat ik Yannick gezien heb.

Op het moment dat ik dit blogje schreef, waren er nog voor alle vermelde vertoningen tickets, maar wees er vlug bij: dit weekend zaten de zalen bij zo goed als alle vertoningen vol.

Entreprenerd

Buy Bruno's book

Wintercircus

Blog

• 2024-04-14:
  Waarom wij de rechtszaak tegen Stad Gent inzake het Wijkmobiliteitsplan Dampoort Oud-Gentbrugge steunen
• 2024-03-30:
  Folio: a Short Story Management System
• 2024-01-31:
  FTI Ghent: The Summit

More...

Topics